കാർമേഘക്കൂട്ടിൽ നിന്നും
താഴേയ്ക്കുപതിക്കുന്ന
മഴമുത്തുകൾക്കിടയിൽ നിന്നും
ഒറ്റപ്പെട്ടുപോയൊരുവളുടെ
നിശ്വാസത്തിൻ സ്വനങ്ങൾ..!
ഒരുപാട് പേർക്കിടയിൽ നിന്നിട്ടും
ഏകാന്തതയുടെ തുരുത്തിൽ
ഒരൽപ്പം ആശ്വാസത്തിനായി
കേഴുന്ന മനസ്സിന്റെ വിങ്ങലുകൾ.
ഉള്ളിൽ കുമിഞ്ഞുകൂടും ഗദ്ഗദങ്ങൾ
ആരുമറിയാതിരിക്കാൻ പാടുപെടുമ്പോൾ
പങ്കായമില്ലാത്ത തോണിപോലെ
ആടിയുലയുന്ന മനസ്സിലെങ്ങും
സ്വയം പറയുന്ന പരിവേദനങ്ങൾ മാത്രം.!
ആർക്കൊക്കെയോ വേണ്ടി നീറി
ആരുമില്ലാതെയാകുമ്പോഴുള്ള നോവ്
ആത്മനൊമ്പരമായി തിരയടിക്കുമ്പോൾ
ആരുമറിയാത്ത ഉള്ളൊഴുക്കിൽ
ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ നിശ്വാസങ്ങൾ മാത്രം..!!
