ചില ചിന്തകള്‍ മാത്രം !!

ജീവിതമൊരു നാടക-
മതിൽ തിമർത്താടുക;
തിരശ്ശീല വീഴുംവരെ...

കാട്ടുമൂലയിൽ
കാറ്റുവിതച്ച വിത്തിന്
കാടു കാവൽ

അതിവേഗമോടും 
കാലചക്രത്തിൻ പിന്നിൽ
കിതയ്ക്കുന്ന നോവുകൾ.

കൺതടങ്ങളിൽ
കൂടുകൂട്ടിയ നോവുകൾ
മുട്ടയിട്ടു വിരിയിച്ചത്
കൺമഷിനിറമുള്ള 
കുഞ്ഞുങ്ങൾ.......!

എന്നിൽ ഭാവന വിരിയും

ഏകാന്തനിമിഷങ്ങളില്‍

എന്‍ തൂലികത്തുമ്പില്‍

നര്‍ത്തനമാടും

കാവ്യചാരുത നീ..

ഏകാന്തതയുടെ 
കയത്തിൽ
ഏകയാണു ഞാൻ....
മനസ്സാകു൦ തോണിയെ
ഓർമ്മളുടെ വടുക്കൾ വീണ
പങ്കായത്താൽ തുഴഞ്ഞ്
തീരം പുൽകട്ടെ....

ഞാൻതന്ന സ്നേഹപ്പൂക്കളെ-
യൊക്കെയും മൗനംകൊണ്ടു
പുതപ്പിച്ചെതെന്തേ നീ...?

വര്‍ണ്ണക്കുപ്പായമിട്ടു,
ചിത്രശലഭങ്ങള്‍..
തുറന്നിട്ട സ്കൂള്‍കവാടം.

നഗ്നയായ പുഴയി-
ലേക്ക്ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നു മഴ;
നനഞ്ഞുണർന്ന കര.

എല്ലാ വഴികളുമടഞ്ഞ-
പ്പോളൊരുവഴി വന്ന് 
വാതിലിൽ മുട്ടി;
വെളിച്ചമാർന്ന വഴി......!

ഇലപ്പടർപ്പുകൾക്കപ്പുറം
കാടിൻെറ കാലുകൾക്കിടയിൽ
നിന്നും ഒരു പിറവിയുടെ സംഗീതം.

പടര്‍ന്നു കയറുവാന്‍
മരമില്ലമ്മേ,തരുമോ മാറില്‍
തളര്‍ന്നുറങ്ങീടുവാനിത്തിരി മണ്ണ് .
വള്ളിച്ചെടികള്‍!

നിലാമഴയില്‍ 
കിനാവ്‌ കാണുന്നു
അക്കരെയൊരു തോണി.

റംസാൻചന്ദ്രിക 
ഒളിചിന്നുന്നേര-
ത്തെന്നകതാരിൽ
നിറയുന്നൊരു 
സ്വർഗ്ഗീയ സുഗന്ധം.

കാറ്ററിഞ്ഞില്ല
കാടറിഞ്ഞില്ല;
ഞാൻമാത്രമറിഞ്ഞു,
മധുരിയ്ക്കുമാരഹസ്യം...!

ഉണങ്ങിക്കരിഞ്ഞ
ഒറ്റമരച്ചില്ലയിൽ 
തലയിട്ടടിച്ചു ചത്ത- 
കിളികളുടെ രോദന൦ കേട്ട ഭൂമി 
ഒറ്റമരത്തെ തൻെറ 
മാറിൽ നിന്നു അടർത്തി മാറ്റി.
പാപക്കറ വീണു ഉണങ്ങിയ
പാടുകളാൽ പാണ്ടു പിടിച്ചു
വികൃതമായ ഒറ്റമര൦
ശോകഭാര൦ താങ്ങാനാവാതെ
പാതാളത്തിലേക്കു ആണ്ടു പോയി ..