Tuesday, June 25, 2019

ലയനം


ഏകാന്തതയുടെ കല്പടവിൽ
രാവിനെ പ്രണയിച്ചു ഞാനിരുന്നു.
മിഴികളിൽ പൂത്തൊരാ മുഴുതിങ്കൾചന്തത്തിൽ
മയങ്ങിയ കാമിനിയെപോലെ.

ഇരുളിൽ വിരിഞ്ഞൊരാ അരിമുല്ല മെത്തയിൽ
പാതിരാകാറ്റിന്റെ കുളിരുമ്മയിൽ
വിരഹണിയുടെ നൊമ്പരശീലുകൾ
ആകാശക്കീറിലലിഞ്ഞു ചേർന്നു.

നീലഗഗനത്തിലലിയുവാൻ വെമ്പുന്ന
കാർമേഘക്കുഞ്ഞുങ്ങളൊളിച്ചിരിക്കും
നക്ഷത്രമിഴികളെ കോരികുടിക്കുവാൻ
എന്തിത്ര തിടുക്കമെൻ മാൻകിടാവേ..

No comments:

Post a Comment

യാത്ര

  ഇരുളലകൾ വീണൊരെന്നോർമ്മകളിലിന്നലെ ചെറുതുള വീഴ്ത്തിയകന്ന കാറ്റ് പറയാൻ മറന്നുവോ വല്ലതും? കേവലം ചൂളമിട്ടോർമ്മപ്പെടുത്തൽ മാത്രം! വെള്ളിവെളിച്ചത...