കുറും കവിതകള്‍

മിന്നിത്തിളങ്ങുന്ന 
ചേലയ്ക്കുള്ളില്‍ 
കീറി മുറിഞ്ഞൊരു മനസ്സ്

നീ തന്ന വേദനകള്‍
മായുന്നില്ല 
മറവിയെന്ന മഷിതണ്ടാല്‍

നിന്റെ നെറുകയിലെ 
സിന്ദൂര തിലകം 
പ്രണയ സാഫല്യം

കാന്തനെ കാത്ത്
മുക്കുവ പെണ്ണ് 

അല കടല്‍ പോലെ മനസ്സ്

തുളസിത്തറയില്‍ പൂത്ത 
പിച്ചകം പോലെ 
നിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍

കര്‍ഷക മനസ്സില്‍
വേവലാതി
ചതിക്കുമോ മഴ

സൂര്യനെ പ്രണയിച്ച്
സൂര്യ കാന്തി 
താമരക്ക്‌ മൌനം

മുറ്റത്തെ മഴവെള്ളത്തില്‍ 
ഓളം തള്ളുന്നു
ഓര്‍മ്മകളുടെ കടലാസ് തോണി

ഓര്‍മ്മയിലൊരു 
മുത്തശ്ശിക്കഥ
ഒരിടത്തൊരിടത്ത്.....

തിരിച്ചു പോകാനാകുമോ 
ഇനിയെനെന്കിലും
ആ നിഷ്കളങ്ക ബാല്യത്തിലേക്ക്

ഹൃദയത്തില്‍ കിടന്ന്
കുതിര്‍ന്നു പോയ്‌ 
പറയാന്‍ മറന്ന പ്രണയം

കര്‍ക്കിടകം എത്തിനോക്കുന്നു
മുത്തശ്ശി എവിടെ 
രാമായണം വായിക്കാന്‍

മറവിയുടെ വീഞ്ഞ് 
പതയുന്നു 
നനഞ്ഞ സായാഹ്നം

ഓരായിരം ചിറകുമായ് 
പുനര്‍ജനിക്കാനോ മരണം
സഫലീകരിക്കാത്ത മോഹങ്ങള്‍
പൂവണിയാനോ...പുനര്‍ജ്ജന്മം


ചായക്കൂട്ടില്‍ മുങ്ങിയ 
മൂവന്തിപ്പൂക്കള്‍
നിറമുള്ള സ്വപ്‌നങ്ങള്‍

തുള്ളി തുളുമ്പുന്നു 
ആകാശ കലം
ചോര്‍ന്നൊലിക്കുന്ന കൂര

അപ്രിയ സത്യങ്ങള്‍ 
വിങ്ങുന്ന മനം
കല്‍പ്രതിമകള്‍

ഒളിമങ്ങാത്ത 
നന്മയുടെ സുഗന്ധം
കൃഷ്ണതുളസി

കണ്ണീരിന്റെ കടലില്‍ 
തേങ്ങുന്ന മനം
മുടിയഴിച്ചാടുന്ന മഴ

വാകമരച്ചോട്ടില്‍
ഇണക്കിളികള്‍ 
കഥനമോ ..കദനമോ?

പാടം നോക്കിയൊരു 
മാടത്തക്കിളി 
മോഹത്തിന്‍ വിത്തുകള്‍

വിധിയെ ശപിച്ചു 
വിലപിക്കുന്നു 
ദുര്ബലന്മാര്‍

സ്നേഹ ജാലകത്തിലൂടെ 
ഒരു പൂങ്കുയില്‍ 
മരുഭൂവിലെ മഞ്ഞുതുള്ളി


വരിഞ്ഞുമുറുക്കിയ 
കര്‍മ്മപാശം
കറുത്ത മേഘപാളി

മനസ്സ് തേയ്ക്കുന്ന 
ചായക്കൂട്ട് 
സുഖ ദുഃഖങ്ങള്‍

മുള്ളുവേലിക്കുള്ളില്‍ 
പനീര്‍പ്പൂവ്
നിദ്രയില്ലാത്ത രാവ്

കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ 
നയനങ്ങള്‍
എരിയുന്ന തീകുണ്ഡം

തലോടലിന്‍ നാണത്താല്‍
നെല്‍ തലപ്പുകള്‍
പച്ച തിരമാലകള്‍ പോലെ

മന്ദഹാസവുമായ് 
വെണ്ണിലാവ്
ജാലക കാഴ്ചയില്‍