നന്മ നിറയുന്ന
വാത്സല്യ ഗീതം
അമ്മക്കിളിക്കൂട്ടില്‍
കലങ്ങിയ കണ്ണില്‍ പുഞ്ചിരിയുമായ്
വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ വിടര്‍ത്തും കൈകള്‍
സെയില്‍സ് ഗേള്‍സ്
അച്ഛനിപ്പോഴും മൌനം
ചെപ്പിലെ മുത്തുപോല്‍
കാത്ത് സൂക്ഷിച്ചിട്ടും..
അമ്മയുടെ വിലാപം
സ്വര്‍ഗ്ഗ രാജ്യം
ഭൂമിയിലെത്തിയോ?
നാണത്തോടെ മുല്ലപൂക്കള്‍
ശാന്തമായി ഉറങ്ങിയ
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
പെരുമഴയില്‍ ഒലിച്ചുപോയോ?
കൊച്ചു കേരളത്തിന്റെ
പച്ചപ്പുകള്‍
ഇല കൊഴിഞ്ഞ മരം
അയവിറക്കുന്നുവോ
കഴിഞ്ഞ കാലം .
അസ്തമയസൂര്യന്‍
പുഴുവരിക്കുന്നല്ലോ
നിന്നോര്‍മ്മകള്‍
നീ തന്ന മുറിവിലൂടെ
കയറുകള്‍ പിരിച്ച
കൈകളിലിന്നു
യാതനയുടെ പാശം
ഉരുളുന്നു കാലചക്രം
തേഞ്ഞു പോകുന്നു
മനസാക്ഷി
ഉലുവ കൂടിയിട്ടും
മുത്തശ്ശി കഞ്ഞിക്ക്
വാത്സല്യത്തിന്റെ മധുരം
ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോള്‍
കുടിക്കാന്‍ കണ്ണീര്‍ തന്നു
ഇപ്പോള്‍ ബലിചോറും
ആട്ടിയകറ്റിയവര്‍
കൈകൊട്ടിവിളിക്കുന്നു
ബലികാക്കകള്‍
എന്റെ കണ്ണിനു
തിളക്കമേകാനോ
നീയെന്നെ കരയിച്ചത്
ആതുരസേവനവുമായ് മാലാഖമാര്‍
ക്രൂരാനുഭവങ്ങളിലും
നിറപുഞ്ചിരി തൂകി
എത്ര മുറിച്ചുമാറ്റിയാലും
ചില ബന്ധങ്ങള്‍
ഹൃദയവേരില്‍ മുളച്ചു പൊങ്ങും
ചില പ്രണയങ്ങള്‍
പനിനീര്‍പ്പൂവ് പോലെ ..
മറ്റു ചിലത് ശവം നാറിയും
മനസ്സിലിപ്പോഴും
പറന്നു കളിക്കുന്നു
കൌമാരത്തിലെ പച്ചതത്തകള്‍
കൂടൊരുക്കാന്‍ സമയമായി
വയലുകള്‍ എവിടെ ?
തൂക്കണാംകുരുവികള്‍
കരയെ പുണര്‍ന്ന്
തിര പറയുന്നു
പ്രണയാത്മാക്കളുടെ കഥ
കവിതകളാകുന്നു
ഹൃദയ ദുഃഖം
പെയ്തുതീര്‍ന്ന മഴ
കാറ്റിനും മഴയ്ക്കും പ്രണയം
കാതോര്‍ത്തിരിക്കുന്നു
ഒരുപാട് ഹൃദയങ്ങള്‍
മധുരസ്മരണയില്‍
ഒഴുകി നടക്കുന്നു
പാടവും ഒരു ചങ്ങാടവും
അന്തക്ഷോഭത്തിലും
ചമയമിട്ടാടുന്നു
മുഖഭാവങ്ങള്‍
നിന്റെ താണ്ഡവമൊന്നു നിര്‍ത്തിയാല്‍
എനിക്ക് മോഹിനിയാട്ടം ആടാമായിരുന്നു
കര്‍ക്കിടകത്തോട് ചിങ്ങം
നെയ്യ്വിളക്കിന്‍ ശോഭയില്‍
ഓടക്കുഴലുമായ് കണ്ണന്‍
സന്തോഷാശ്രുക്കള്‍
ദൈവ സന്തതിക്കു
പരിക്ക്
സാത്താന്റെ ആക്രമണം
ഇരുട്ടിലൂടെ നടന്നപ്പോള്‍
അകലെയൊരു വെട്ടം
അടുത്തെത്തിയപ്പോള്‍ മിന്നാമിന്നി
ഹൃദയവനിയിലെ
വാകപ്പൂക്കള്‍
കലാലയ ജീവിതം
വാത്സല്യ ഗീതം
അമ്മക്കിളിക്കൂട്ടില്‍
കലങ്ങിയ കണ്ണില്‍ പുഞ്ചിരിയുമായ്
വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ വിടര്‍ത്തും കൈകള്‍
സെയില്‍സ് ഗേള്‍സ്
അന്ന് വിയര്‍പ്പു തുടച്ച
തോര്‍ത്തില്‍ ഇന്ന് കണ്ണീര്‍.അച്ഛനിപ്പോഴും മൌനം
ചെപ്പിലെ മുത്തുപോല്‍
കാത്ത് സൂക്ഷിച്ചിട്ടും..
അമ്മയുടെ വിലാപം
സ്വര്‍ഗ്ഗ രാജ്യം
ഭൂമിയിലെത്തിയോ?
നാണത്തോടെ മുല്ലപൂക്കള്‍
ശാന്തമായി ഉറങ്ങിയ
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
പെരുമഴയില്‍ ഒലിച്ചുപോയോ?
കൊച്ചു കേരളത്തിന്റെ
പച്ചപ്പുകള്‍
ഇല കൊഴിഞ്ഞ മരം
അയവിറക്കുന്നുവോ
കഴിഞ്ഞ കാലം .
അസ്തമയസൂര്യന്‍
പുഴുവരിക്കുന്നല്ലോ
നിന്നോര്‍മ്മകള്‍
നീ തന്ന മുറിവിലൂടെ
കയറുകള്‍ പിരിച്ച
കൈകളിലിന്നു
യാതനയുടെ പാശം
ഉരുളുന്നു കാലചക്രം
തേഞ്ഞു പോകുന്നു
മനസാക്ഷി
ഉലുവ കൂടിയിട്ടും
മുത്തശ്ശി കഞ്ഞിക്ക്
വാത്സല്യത്തിന്റെ മധുരം
ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോള്‍
കുടിക്കാന്‍ കണ്ണീര്‍ തന്നു
ഇപ്പോള്‍ ബലിചോറും
ആട്ടിയകറ്റിയവര്‍
കൈകൊട്ടിവിളിക്കുന്നു
ബലികാക്കകള്‍
എന്റെ കണ്ണിനു
തിളക്കമേകാനോ
നീയെന്നെ കരയിച്ചത്
ആതുരസേവനവുമായ് മാലാഖമാര്‍
ക്രൂരാനുഭവങ്ങളിലും
നിറപുഞ്ചിരി തൂകി
എത്ര മുറിച്ചുമാറ്റിയാലും
ചില ബന്ധങ്ങള്‍
ഹൃദയവേരില്‍ മുളച്ചു പൊങ്ങും
ചില പ്രണയങ്ങള്‍
പനിനീര്‍പ്പൂവ് പോലെ ..
മറ്റു ചിലത് ശവം നാറിയും
മനസ്സിലിപ്പോഴും
പറന്നു കളിക്കുന്നു
കൌമാരത്തിലെ പച്ചതത്തകള്‍
കൂടൊരുക്കാന്‍ സമയമായി
വയലുകള്‍ എവിടെ ?
തൂക്കണാംകുരുവികള്‍
കരയെ പുണര്‍ന്ന്
തിര പറയുന്നു
പ്രണയാത്മാക്കളുടെ കഥ
കവിതകളാകുന്നു
ഹൃദയ ദുഃഖം
പെയ്തുതീര്‍ന്ന മഴ
കാറ്റിനും മഴയ്ക്കും പ്രണയം
കാതോര്‍ത്തിരിക്കുന്നു
ഒരുപാട് ഹൃദയങ്ങള്‍
മധുരസ്മരണയില്‍
ഒഴുകി നടക്കുന്നു
പാടവും ഒരു ചങ്ങാടവും
അന്തക്ഷോഭത്തിലും
ചമയമിട്ടാടുന്നു
മുഖഭാവങ്ങള്‍
നിന്റെ താണ്ഡവമൊന്നു നിര്‍ത്തിയാല്‍
എനിക്ക് മോഹിനിയാട്ടം ആടാമായിരുന്നു
കര്‍ക്കിടകത്തോട് ചിങ്ങം
നെയ്യ്വിളക്കിന്‍ ശോഭയില്‍
ഓടക്കുഴലുമായ് കണ്ണന്‍
സന്തോഷാശ്രുക്കള്‍
ദൈവ സന്തതിക്കു
പരിക്ക്
സാത്താന്റെ ആക്രമണം
ഇരുട്ടിലൂടെ നടന്നപ്പോള്‍
അകലെയൊരു വെട്ടം
അടുത്തെത്തിയപ്പോള്‍ മിന്നാമിന്നി
ഹൃദയവനിയിലെ
വാകപ്പൂക്കള്‍
കലാലയ ജീവിതം
No comments:
Post a Comment