Sunday, December 4, 2016

നോവ്

മായാത്ത പുഞ്ചിരി പൂവുകളാലെന്റെ
മാനസം കവര്‍ന്നൊരു കൂട്ടുകാരാ..
എവിടെയാണിന്നു നീയറിയില്ലയെങ്കിലും
ഹൃദയം നിനക്കായി തുടിച്ചു നില്‍പ്പൂ.

പരിഭവമെല്ലാം മറന്നു നീയൊരുനാളില്‍
തിരികെയെന്നയരികിലേക്കെത്തും പ്രതീക്ഷയില്‍
പടിവാതിലിലോളം നീളുമെന്‍ മിഴികളില്‍
പതറി നില്‍ക്കുന്നു രണ്ടു നീര്‍ത്തുള്ളികള്‍..

എങ്ങു പോയി നീയെന്റെ കൂട്ടുകാരാ..
എങ്ങുപോയെങ്ങുപോയ്‌ കൂട്ടുകാരാ..
കണ്ടുമുട്ടുനമ്മളിനിയുമെന്ന പ്രതീക്ഷയില്‍
കാത്തിരിക്കുന്നു ഞാന്‍ കൂട്ടുകാരാ..


No comments:

Post a Comment

ഗതികെട്ട കാലം

  ഗതികെട്ട കാലം വി- ദൂരമല്ലെന്നോർത്തു മുന്നോട്ടു പോക  നാമേവരും ധീരരായ്. കൂട്ടായതാരൊക്കെ- യുണ്ടെങ്കിലും ഭൂവി- ലാരോഗ്യമില്ലെങ്കിൽ  വീഴാമപശ്രുത...