മുൾമുനയിലാണിന്നീ ജീവിതമെങ്കിലും
തോൽക്കാതെ മുന്നേറാൻ കരുതലാവാം
ഒന്നിച്ചു നിൽക്കാം പൊരുതി നേടാം, നമു
ക്കൊരു നല്ല നാളെക്കായ് പ്രാർത്ഥിച്ചീടാം.
നാളെ നാമാരൊക്കെയുണ്ടെന്നറിയില്ല
നാടാകെ ഭീതിയിലുഴന്നിടുമ്പോൾ.
മാനവജന്മം പിടഞ്ഞുവീഴ്കേ, ജീവ-
വായുവിന്നായ് നമ്മളോടിടുന്നു.
ഭീതിദം വാർത്തകൾ കേൾക്കവേ ചുറ്റിലും
മനമാകെ മരവിച്ചു പോയിടുന്നു.
സ്ഥാനമാനങ്ങളല്ലൂഴിയിൽ ജീവിത-
മെന്നോർത്തു മുന്നോട്ടു പോയിടേണം!
ഇന്നു കാണുന്നവർ നാളെ മറയുന്നു
കൂടെയുള്ളോർ തുണയാവതില്ല?
സങ്കടക്കടലിലിന്നുലയുമൊരു തോണിയിൽ
മറുകര പറ്റുവാനിനിയെത്ര താണ്ടണം??
No comments:
Post a Comment