നിന്റെ ചാരത്തു ചേർന്നിരുന്നീടവേ
ഉള്ളകം പെയ്തിറങ്ങുന്നുവല്ലോ!
സ്വരമലരുകൾ തഴുകവേ വർഷമായ്
മുന്നിൽ ഞാനിന്നു പെയ്യുന്നുവല്ലോ!
ഹാ, പകൽപ്പക്ഷി തേങ്ങവേ, യെൻമിഴി-
പ്പൊയ്കയേറ്റം കവിഞ്ഞൊഴുകീടവേ
അങ്ങകലേയ്ക്കു നീളും മിഴികളി-
ന്നാരെയോ കാത്തുകാത്തിരിക്കുന്നുവോ?
അന്നെഴുതിയ മാമകകാവ്യങ്ങ-
ളീണമിട്ടു നീ പാടാൻ തുടങ്ങവേ
ഏകയാമെന്റെ സങ്കടപ്പക്ഷിവ-
ന്നൊട്ടുനേരം സഹർഷം ചിരിച്ചുവോ!
നഷ്ടബോധങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെയീ-
ശിഷ്ടകാലം നമ്മുക്കുല്ലസിക്കാം.
സ്വപ്നമൊക്കെയും വാസന്തമായ് മുന്നി-
ലാടിടുംവരെ ചേർന്നുല്ലസിക്കാം!
No comments:
Post a Comment