നന്മ നിറഞ്ഞ നിന്‍ വാമൊഴിയിന്നും
തങ്കലിപിയായ്എന്‍ ഹൃത്തിലമ്മേ..
സങ്കടമെന്നുള്ളില്‍ നിറയുന്ന നേരം
നിന്‍ മുഖമെന്‍ മനംകവരുന്നുവല്ലോ
കല്ലും മുള്ളും നിറഞ്ഞ വഴിത്താരയിലെ
ചതി ഗര്‍ത്തങ്ങളില്‍ വീഴാതിരിക്കാന്‍
നീ ചൊല്ലിത്തന്ന പാഠങ്ങളിന്നും
സുഗന്ധപൂക്കളായിഎന്നിലുണ്ടമ്മേ...
മറക്കുവാനാകുമോ മരിക്കുവോളം
അമ്മ വാല്സല്യത്തിന്‍സ്നേഹച്ചൂട്.
വാടില്ലോരുനാളും നിന്‍ കരലാളനത്താല്‍
എന്നില്‍ നിറഞ്ഞസ്നേഹപ്പൂക്കള്‍.
നിന്‍ വാര്‍മടിത്തട്ടിലെ കുഞ്ഞിളം പൈതലായ്
ചാഞ്ഞുറങ്ങീടുവാന്‍ വീണ്ടുമൊരു മോഹം.
അമ്മിഞ്ഞപ്പാലിന്റെ മാധുര്യം നുണയുന്ന
കുസൃതിപ്പൈതലായ് മാറട്ടേ ഞാന്‍....
No comments:
Post a Comment