Thursday, August 25, 2016

നിന്നെയും കാത്ത്

ഞാനീ ഏകാന്ത തീരത്ത്
നിന്നേയും കാത്ത് 
യുഗങ്ങളായി തപസ്സിലാണ്;
കാത്തിരിപ്പിന്റെ 
വിഭ്രാന്തിയുമായി
ഓരോ ദിനവും
കൊഴിഞ്ഞുപോകുന്നു;

എങ്കിലും......
നീ വരുമെന്ന
പ്രതീക്ഷയെ 
താലോലിക്കുമ്പോഴാണ്
എന്റെ ജീവന്റെ തുടിപ്പ്
താളാത്മകമാവുന്നത്....

 നീ യില്ലാത ഞാനില്ല
എന്ന ബോധത്തിലാണ്
ഈ ജീവിതം എന്നും 
തളിർക്കുന്നത്
ഈ മുല്ല പൂക്കാൻ
നിന്റെ ഒറ്റ തലോടൽ മതി
എന്നിട്ടും നീ എന്തേ
ദൂരെ ...ദൂരേ..

No comments:

Post a Comment

യാത്ര

  ഇരുളലകൾ വീണൊരെന്നോർമ്മകളിലിന്നലെ ചെറുതുള വീഴ്ത്തിയകന്ന കാറ്റ് പറയാൻ മറന്നുവോ വല്ലതും? കേവലം ചൂളമിട്ടോർമ്മപ്പെടുത്തൽ മാത്രം! വെള്ളിവെളിച്ചത...