Saturday, June 10, 2017

സ്നേഹവീണ.

അകലെയാണെങ്കിലു൦ അടരുവാനാവാതെ കനവിലൊരു മോഹമായ്‌ പൂത്തിരുന്നു...! രാഗമായെൻ ജീവ- വീണയിൽ നീ പ്രേമ- സ്പന്ദനമായി നിറഞ്ഞ നേരം, സ്നേഹമേ.. മങ്ങാത്ത വർണ്ണമേ ഞാൻ നിന- ക്കായെന്റെ ജന്മം പകർന്നു നൽകീ... പ്രാണൻ വെടിഞ്ഞാലുമീ ചങ്കിൻ സ്നേഹത്തിൻ പരിമളം പാരിൽ നിറഞ്ഞുനില്ക്കും... ഉരുകി ഞാൻ തീർന്നാലു൦ ഒരുതരി വെട്ടമായ്‌ നിൻ മിഴിയ്ക്കെന്നും പ്രകാശമേകും... ദേഹമെരിഞ്ഞാലു൦ പോകുവാനാവാതെ ദേഹി അവനിയിൽ നിന്നെത്തേടും... വാടാത്ത സ്നേഹത്തിൻ കൊഴിയാത്ത പൂവായി .. ജന്മങ്ങളോളം ഞാൻ കാത്തിരിക്കും.. അകലെയാണെങ്കിലു൦ മങ്ങാതെ,മായാതെ കനവിലൊരു മോഹമായ്‌ പൂത്തുനില്ക്കാം.....

No comments:

Post a Comment

യാത്ര

  ഇരുളലകൾ വീണൊരെന്നോർമ്മകളിലിന്നലെ ചെറുതുള വീഴ്ത്തിയകന്ന കാറ്റ് പറയാൻ മറന്നുവോ വല്ലതും? കേവലം ചൂളമിട്ടോർമ്മപ്പെടുത്തൽ മാത്രം! വെള്ളിവെളിച്ചത...