മാനസചെമ്പകച്ചോട്ടിലനുദിനം
കവിതകളവിരതം പൊഴിയുന്ന നേരം
സ്വരരാഗമായെന്നിലൊഴുകിയെത്തുന്നു
പ്രിയമാനസാ, നിന്റെ പ്രണയഗീതം!
ഭാവനകളായിരം വന്നു പുൽകീടവേ
കുഞ്ഞിളംതെന്നലിൻ താളമോടെ
ഉള്ളം കുളിർപ്പിക്കും പൂമഴയായെന്നിൽ
നടനമാടുന്നിതാ കാവ്യസുന്ദരി.!
പ്രണയഗാനത്തിനിന്നീണമായി
ശില്പസൗന്ദര്യമായ് ചിലമ്പുചാർത്തി
നർത്തകിയായെന്നിലാടിടുമ്പോൾ
പ്രണയമേ, നീയൊരു കാവ്യാംഗന!
No comments:
Post a Comment