ഉത്സുകരായ്ക്കഴിഞ്ഞിടുന്നേരവും
മതിവരാതെന്റെ മക്കൾ കണ്ടിടേണം
ഒട്ടിയ വയർ പൊത്തിപ്പിടിച്ചുകൊ-
ണ്ടൊട്ടു കൊറ്റിനായ്ക്കേഴും കിടാങ്ങളെ!
ദൈന്യത നിഴലിച്ചിടുമാമുഖ-
ത്തുള്ളതാഴക്കടലിന്റെ നീലിമ!
കുണ്ടിലാണ്ട മിഴികളിൽ ഘോരമായ്
പെയ്തൊഴുകുന്ന കണ്ണീർപ്പളുങ്കുകൾ!
എത്ര പാഴാക്കിമാറ്റുന്നു ഭോജ്യം നാം,
എത്ര ധൂർത്തടിക്കുന്നു ധനം സദാ.
തെല്ലൊരാശ്വാസമേകിടാ,മോർക്കുകി-
ലില്ലവർക്കാരുമാശ്രയമോർക്കണം.
അന്നദാനം മഹാദാനമെന്നൊരു
ചൊല്ലിനർത്ഥം ഗ്രഹിക്ക നാമേവരും.
വസ്ത്രമേകണം നാണം മറച്ചിടാ-
നന്തിയിൽ തല ചായ്ക്കാനിടങ്ങളും!
ഭാവി ഭദ്രമാക്കീടുവാനേകണം വിദ്യ,
നാളത്തെ വാഗ്ദാനമാണവർ!
സ്നേഹവും സാന്ത്വനവും കൊടുത്തിടാം,
കൈകളന്യോന്യം ചേർത്തുപിടിച്ചിടാം.
No comments:
Post a Comment