Tuesday, April 15, 2014

കുറും കവിതകള്‍

മൌനത്തെ മുറിക്കാന്‍
ജാലകപ്പഴുതിലൂടെ
മഞ്ഞ വെയില്‍


കൊഴിയാറായ പൂവ്
പരിഹാസത്തോടെ
വിടരുന്ന മൊട്ട്


കൈയിലൊരു കല്ല്‌ 
മാവിലല്ലോ 
കണ്ണുകള്‍


കൈനീട്ടമെവിടെ?
മഞ്ഞപ്പട്ടണിഞ്ഞ
പൂമരങ്ങള്‍


താഴെവീണ പക്ഷിക്കൂട് 
ചിറകുമുറ്റാത്ത
പക്ഷിക്കുഞ്ഞ്


മധുരമീ ജീവിതം
സുകൃതമീ ദാമ്പത്യം 
വരദാനം പോലെ 
എന്‍ കണ്മണികള്‍


വീഴാറായ ചായ്പ്പ്
ചിതലരിച്ച 
വിറകുകള്‍


കൈയിലൊരു വാള്‍
ചോരുന്ന കുടിലില്‍ 
കണ്ണീര്‍പ്പുഴ


കടലോളം അറിവും
കൈയിലൊരു ചൂരലുമായ്
ഓര്‍മ്മയിലൊരു ക്ലാസ് മുറി




No comments:

Post a Comment

ഗതികെട്ട കാലം

  ഗതികെട്ട കാലം വി- ദൂരമല്ലെന്നോർത്തു മുന്നോട്ടു പോക  നാമേവരും ധീരരായ്. കൂട്ടായതാരൊക്കെ- യുണ്ടെങ്കിലും ഭൂവി- ലാരോഗ്യമില്ലെങ്കിൽ  വീഴാമപശ്രുത...