കദനങ്ങള്‍ ചൊല്ലിവരില്ലിനിയും,
കരയുവാന്‍ മിഴിനീര്‍ കണങ്ങളില്ല,
കരളിനെ കൊത്തിവലിക്കും നിന്നോര്‍മ്മകള്‍,
കടലാഴങ്ങളിലേക്ക് വലിച്ചെറിയും
കള്ളക്കഥകള്‍ ചൊല്ലുവാനിനിയും,
കാതോരം ചേര്‍ന്ന്നില്‍ക്കരുതേ...
കപടതമാത്രം നിറഞ്ഞ നിന്‍ മുഖം..
കാണാനിനിയീ കണ്ണുകള്‍ തുറക്കുകില്ല..
കല്ലാക്കി മാറ്റിയ മനസ്സിനുള്ളില്‍
കന്മദം പൂത്തുലയും നേരം..
കാണട്ടെ നിന്നോര്‍മ്മകളില്ലാത്ത..
കാട്ടുചോലയും കാനനഭംഗിയും..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
ഏകാന്ത മൌനമെന്‍ ചാരേയണഞ്ഞപ്പോള്‍, പൊന്‍ കിനാവിലൊരു തൂവല്‍ സ്പര്‍ശമായി , നീ മൂളിയോരാ ശ്രീരാഗമെന്നുടെ ഹൃദയത്തിൻ തന്ത്രികൾ മീട്ടിനില്പൂ.......
-
കത്തിജ്വലിക്കുന്ന സൂര്യനു താഴെ , പിച്ചതെണ്ടുന്ന കുഞ്ഞിളം ബാല്യം . തുട്ടുകൾക്കായി നീട്ടുംകരങ്ങൾ തട്ടിമാറ്റിയകറ്റുന്നു നമ്മൾ.. ശ...
രക്ഷപ്പെട്ടല്ലൊ.
ReplyDeletehahaha.... thanku
ReplyDelete