കദനങ്ങള് ചൊല്ലിവരില്ലിനിയും,
കരയുവാന് മിഴിനീര് കണങ്ങളില്ല,
കരളിനെ കൊത്തിവലിക്കും നിന്നോര്മ്മകള്,
കടലാഴങ്ങളിലേക്ക് വലിച്ചെറിയും
കള്ളക്കഥകള് ചൊല്ലുവാനിനിയും,
കാതോരം ചേര്ന്ന്നില്ക്കരുതേ...
കപടതമാത്രം നിറഞ്ഞ നിന് മുഖം..
കാണാനിനിയീ കണ്ണുകള് തുറക്കുകില്ല..
കല്ലാക്കി മാറ്റിയ മനസ്സിനുള്ളില്
കന്മദം പൂത്തുലയും നേരം..
കാണട്ടെ നിന്നോര്മ്മകളില്ലാത്ത..
കാട്ടുചോലയും കാനനഭംഗിയും..
Saturday, July 16, 2016
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
യാത്ര
ഇരുളലകൾ വീണൊരെന്നോർമ്മകളിലിന്നലെ ചെറുതുള വീഴ്ത്തിയകന്ന കാറ്റ് പറയാൻ മറന്നുവോ വല്ലതും? കേവലം ചൂളമിട്ടോർമ്മപ്പെടുത്തൽ മാത്രം! വെള്ളിവെളിച്ചത...
-
വാടാത്ത ഓർമ്മകൾ ചേർത്തുവെച്ച് ഒരു മാല കോർക്കാം, ജീവിതം തുടിക്കുമൊരു നിറമാല. മഞ്ഞണിപ്രഭാതത്തിലേക്ക് പിച്ചവെച്ചെത്തുന്ന അർക്കകിരണങ്ങൾ; കി...
-
ഏകാന്ത മൌനമെന് ചാരേയണഞ്ഞപ്പോള്, പൊന് കിനാവിലൊരു തൂവല് സ്പര്ശമായി , നീ മൂളിയോരാ ശ്രീരാഗമെന്നുടെ ഹൃദയത്തിൻ തന്ത്രികൾ മീട്ടിനില്പൂ.......
രക്ഷപ്പെട്ടല്ലൊ.
ReplyDeletehahaha.... thanku
ReplyDelete