Saturday, December 10, 2016

തുലാഭാരം

ഹൃദയകോവിലിലിന്നു ഞാൻ കിനാവുകൊണ്ടൊരു- തുലാഭാരം നടത്തി . ദേവനുമില്ല ,ദേവിയുമില്ല .... പൂജക്കായ് പുഷ്പങ്ങളേതുമില്ല വാടാമലരായെൻ സ്വപ്നങ്ങളും വാടിതീരാത്ത ദു:ഖങ്ങളും .... ദീപാലങ്കാരമായെൻ നിറനയനങ്ങൾ, നേദ്യമായതെൻ ജീവിതവും... പ്രതിഷ്ഠയില്ലാത്തൊരാ മാനസകോവിലിൽ തീരാത്ത ദുഃഖത്താൽ അർച്ചനചെയ്യവേ കണ്ണുനീർ പുഷ്പങ്ങളിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നു നിഴൽ പോലെയെൻ സ്വപ്നദേവൻ!! .
at

6 comments:

Subscribe to: Post Comments (Atom)

ഗതികെട്ട കാലം

  ഗതികെട്ട കാലം വി- ദൂരമല്ലെന്നോർത്തു മുന്നോട്ടു പോക  നാമേവരും ധീരരായ്. കൂട്ടായതാരൊക്കെ- യുണ്ടെങ്കിലും ഭൂവി- ലാരോഗ്യമില്ലെങ്കിൽ  വീഴാമപശ്രുത...

  • ചെറു വരികള്‍
    വാടാത്ത ഓർമ്മകൾ ചേർത്തുവെച്ച്  ഒരു മാല കോർക്കാം, ജീവിതം തുടിക്കുമൊരു നിറമാല. മഞ്ഞണിപ്രഭാതത്തിലേക്ക് പിച്ചവെച്ചെത്തുന്ന അർക്കകിരണങ്ങൾ; കി...
  • തെരുവിന്റെ മക്കള്‍
    കത്തിജ്വലിക്കുന്ന സൂര്യനു താഴെ , പിച്ചതെണ്ടുന്ന കുഞ്ഞിളം ബാല്യം . തുട്ടുകൾക്കായി നീട്ടുംകരങ്ങൾ തട്ടിമാറ്റിയകറ്റുന്നു നമ്മൾ.. ശ...
  • യാത്ര
      ഇരുളലകൾ വീണൊരെന്നോർമ്മകളിലിന്നലെ ചെറുതുള വീഴ്ത്തിയകന്ന കാറ്റ് പറയാൻ മറന്നുവോ വല്ലതും? കേവലം ചൂളമിട്ടോർമ്മപ്പെടുത്തൽ മാത്രം! വെള്ളിവെളിച്ചത...