തൂവൽസ്പർശം
*** *** *** ****
വെന്തുരുകുന്നൊരു പാതയിലൂടെ
തനിയെ നടന്നു ഞാൻ നീങ്ങിടുമ്പോൾ
കുളിർതെന്നലായെന്നിലൊഴുകിയെത്തി
കരുതലിന്നൊരു കരസ്പർശമെങ്ങും!!
കരുണ്യമേറും തലോടലായ് മെല്ലെ
തരളമധുരമാം സ്നേഹഭാവം
പതിയെ വന്നെൻകാതിലരുമയായ് മൂളി:
യാത്രയിൽ നീ തനിച്ചല്ലല്ലോ തെല്ലും.
ഒരു തൂവൽ സ്പർശമായ് സാന്ത്വനമായ്
ഹൃദയത്തിലൊരു വസന്തം വിരിഞ്ഞു.
പുതുമഴപോലെൻ മനം നിറഞ്ഞു
കദനങ്ങളെല്ലാം കൊഴിഞ്ഞുപോയി.
No comments:
Post a Comment