Monday, March 14, 2016

മോഹം

കരഞ്ഞു തീർക്കുവാൻ
കണ്ണുനീരില്ലിനി......
കനലായിത്തീരുവാനിത്തിരി-
ത്തീപ്പൊരി ഉള്ളിൽ കരുതണം...
ഞെട്ടറ്റുവീഴാറായ പൂവെങ്കിലും
ഇത്തിരിപ്പൂമണം ദാനമായ് നൽകണം.....
ദേവാലയങ്ങളിലേക്കല്ല,
അനാഥാലയങ്ങളിലേക്ക്
നേർച്ചയായെത്തണം...
മരിച്ചാലും ജീവിക്കണം
മറ്റൊരാളിലൊരവയവനിറവായ്
കനിവിന്നുറവായ്....
എന്നിട്ട് മണ്ണിൽ ലയിക്കണം
ഒരിറ്റുവളമായ് സസ്യങ്ങളെയൂട്ടണം.
at

2 comments:

  1. GeethakumariMarch 14, 2016 at 10:52 PM

    നന്നായിട്ടുണ്ട് ഈ വരികള്‍

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)

ഗതികെട്ട കാലം

  ഗതികെട്ട കാലം വി- ദൂരമല്ലെന്നോർത്തു മുന്നോട്ടു പോക  നാമേവരും ധീരരായ്. കൂട്ടായതാരൊക്കെ- യുണ്ടെങ്കിലും ഭൂവി- ലാരോഗ്യമില്ലെങ്കിൽ  വീഴാമപശ്രുത...

  • ചെറു വരികള്‍
    വാടാത്ത ഓർമ്മകൾ ചേർത്തുവെച്ച്  ഒരു മാല കോർക്കാം, ജീവിതം തുടിക്കുമൊരു നിറമാല. മഞ്ഞണിപ്രഭാതത്തിലേക്ക് പിച്ചവെച്ചെത്തുന്ന അർക്കകിരണങ്ങൾ; കി...
  • തെരുവിന്റെ മക്കള്‍
    കത്തിജ്വലിക്കുന്ന സൂര്യനു താഴെ , പിച്ചതെണ്ടുന്ന കുഞ്ഞിളം ബാല്യം . തുട്ടുകൾക്കായി നീട്ടുംകരങ്ങൾ തട്ടിമാറ്റിയകറ്റുന്നു നമ്മൾ.. ശ...
  • യാത്ര
      ഇരുളലകൾ വീണൊരെന്നോർമ്മകളിലിന്നലെ ചെറുതുള വീഴ്ത്തിയകന്ന കാറ്റ് പറയാൻ മറന്നുവോ വല്ലതും? കേവലം ചൂളമിട്ടോർമ്മപ്പെടുത്തൽ മാത്രം! വെള്ളിവെളിച്ചത...